Prolog

22.03.2013 Miami.
Caroline Forbes szeroko uśmiechała się do fotoreporterów, pewnie krocząc po czerwonym dywanie. Była to jedna z zaplanowanych premier filmu, który odniósł wielki sukces a z niej uczynił prawdziwą gwiazdę.

Kobieta już od kilku lat starała się zabłysnąć w świecie filmu, ale dopiero rok temu została dostrzeżona na castingu. Gdy została zaangażowana do nowego projektu, znanego reżysera, którego filmy zawsze podobały się publiczności jej życie się zmieniło. Przez kilka ostatnich lat grywała epizodyczne role w niskobudżetowych filmach oraz w reklamach. Przeglądając kolorowe magazyny, w których roiło się od aktorek ubranych w piękne wieczorowe suknie, wierzyła, że kiedyś i do niej uśmiechnie się los. Nieraz wyobrażała sobie siebie, ubraną w podobną kreacje i machającą do fanów, którzy prosiliby ją o autografy. Myślała, że będzie to spełnienie jej marzeń.  A teraz stało się, przechadzając się do czerwonym dywanie i pozując do zdjęć w ogóle nie czując żadnych pozytywnych uczuć. Chciałaby, by to przedstawienie jak najszybciej się skończyło i by mogła pójść już do swojego domu.

Domu… pomyślała Caroline, domu…, w którym nie będzie już Tylera.  Był to chłopak jej marzeń, który zawsze ją wspierał i starał się być zawsze pomocnym w chwilach zwątpienia, gdy kobieta myślała już, że nigdy nie osiągnie prawdziwego sukcesu. Mężczyzna był jednym słowem idealny. Gdy Caroline postanowiła przeprowadzić się z Nowego Jorku, w którym mieszkała, że swoim baratem Stefanem do Los Angeles, rzucił wszystko by mogli być razem. Dlatego też doznała szoku, gdy jej ukochany powiedział jej, że muszą się rozstać, ponieważ ma on inną kobietę. W myślach przytoczyła rozmowę sprzed kilku dni.

- Caroline muszę coś ci powiedzieć – rzekł Tyler, który spuścił głowę i przyglądał się podłodze.

- Kochanie czy coś się stało? – Caroline, która siedziała na kanapie i czytała gazetę wstała i stanęła naprzeciwko mężczyzny.

- Caroline ja… już dłużej nie mogę tak żyć. Ja już chciałem powiedzieć ci wcześniej, ale ja… nie wiedziałem jak to… zrobić – zaczął się jąkać. 

- Ale o co chodzi? – dopytywała kobieta.

- Powiem wprost … W moim życiu jest inna kobieta, w której zakochałem się od pierwszego wejrzenia. Ma na imię Hayley i jestem z nią już od roku, za pięć miesięcy ona urodzi moje dziecko, więc chyba sama rozumiesz, że nie możemy być dalej razem – mężczyzna szybko wypowiedział te słowa i spojrzał prosto w oczy Caroline by zobaczyć jej reakcje.

Gdy tylko jej chłopak wypowiadał te słowa, Caroline pękło serce. Nie wierzyła, ze jej idealny partner byłby w stanie zdradzać ją przez tyle czasu. Nie mogła uwierzyć, że mężczyzna, z którym jest od liceum mógł zrobić jej coś takiego. Czuła gorycz i żal, że okłamywał ją tyle czasu. Chciała jak najszybciej zamknąć się w sypialni i nie wychodzić z niej, dopóki nie pozbędzie się z serca i duszy tego bólu, który odczuwała po raz pierwszy w życiu. Który paraliżował ją. Który stawał się nie do zniesienia.

- Wynoś się – powiedziała wolno i powoli Caroline. Nie chciałaby, by Tyler widział jak płacze. Miał natychmiast opuścić dom, by ona mogła pogrążyć się w rozpaczy.

Caroline odsunęła od siebie wspomnienia wydarzeń ubiegłego tygodnia. Przez ostatnie kilka dni nie robiła nic innego tylko płakała. Nie mogła pogodzić się z tym, że tak bardzo została zraniona przez ukochaną osobę. Gdy dwa dni temu odwiedziła ją Bonnie, jej agentka i oddana przyjaciółka, przeraziła się na jej widok i kazała stanąć jej na nogi przed planowaną premierą w Miami. Caroline z trudem wstała z łóżka, umyła się i przygotowała do wyjazdu. Nie chciałaby, by ktokolwiek ją teraz oglądał, ale musiała wykonać swoje zobowiązania. Kobieta jeszcze raz wymusiła kolejny uśmiech na twarzy i zeszła z czerwonego dywanu, nie oglądając się za siebie.

23.03.2013 Nowy Jork.

Stefan Forbes właśnie zaparkował samochód przed swoim mieszkaniem w Nowym Jorku. Był policjantem tak jak pragnęła jego matka, Liz. Gdyby tylko żyła na pewno byłaby dumna z niego i jego młodszej siostry, Caroline. Ich matka popełniła samobójstwo siedem lat temu, gdy on miał 20 lat a jego młodsza siostra 18. Właśnie wtedy przyszedł czas na usamodzielnienie się. Ich ojciec Bill odszedł od nich do swojego kochanka niewiele wcześniej, przez co zdradzona żona popadła w depresje, co doprowadziło do nieszczęśliwego finału. Mężczyzna szybko wyszedł z pojazdu i udał się w stronę wejścia. Mieszkał w tym samym mieszkaniu, w którym spędził dzieciństwo. Było to miejsce pełnie wspomnień tych miłych i tych, o których pragnął zapomnieć. Mimo to on i jego siostrą nigdy nie zapomną dnia, w którym znaleźli swoją martwą matkę otoczoną duża ilością tabletek i różnych środków nasennych. Gdy przekroczył próg budynku, udał się do kuchni, by zjeść kolacje. Gdy tylko usiadł ze swoim talerzem w jadalni pomyślał o dzisiejszym dniu w pracy. Na obrzeżach miasta doszło do wypadku. Samochód dachował kilka razy, przez co jeden z pasażerów wypadł przez przednie okno, natomiast pozostali dwaj pasażerowie wybuchli razem z samochodem. Sprawa była dziwna, okazało się, że samochód nie był zarejestrowany ani ubezpieczony.  Nie udało się także, ustalić tożsamości żadnego z pasażerów, nikt nie miał przy sobie dokumentów. Stefan rozmyślił się i postanowi, że jutro koniecznie musi złożyć wizytę w szpitalu, jedynemu mężczyźnie, który przeżył wypadek. Wiedział, że pacjent był w bardzo kiepskim stanie, ale może jutro mu się poprawi?  Mężczyzna zasnął rozmyślając o swojej pracy.

I oto pierwszy post na tym blogu, za mną. Chciałabym Was bardzo gorąco przywitać na moim blogu. Mam nadzieję, że moja historia Was wciągnie i będziecie często mnie odwiedzać. Na razie chce napisać jak najwięcej rozdziałów do przodu więc kolejnego postu możecie spodziewać się gdzieś za ok. tygodnia. Jeśli prowadzicie ciekawy blog zostawcie linka to chętnie odwiedzę i odwdzięczę się komentarzem. Zapraszam do odwiedzania i komentowania. Pozdrawiam i życzę miłego dnia :)